Bioetyka dla lekarzy. Mówienie prawdy

https://doi.org/10.34768/dpia.2018.1.16

Autor

  • Martyna Łaszewska-Hellriegel Uniwersytet Zielonogórski

Słowa kluczowe:

prawa pacjenta, mówienie prawdy, zasada autonomii, przywilej terapeutyczny

Abstrakt

Standardy profesjonalnej komunikacji z pacjentami przeszły znaczną ewolucję w ostatnich trzydziestu latach. Obecnie pacjent oczekuje od lekarza nie tylko wyczerpującej i zrozumiałej informacji o swoim stanie zdrowia, ale również informacji uzasadniających podjętą terapię. Celem mówienia prawdy jest nie tylko informacja, dzięki której pacjenci mogą dokonywać wyboru dotyczącego ich zdrowia oraz innych aspektów ich życia, ale także informacja o sytuacji, w której się znajdują. Mówienie prawdy przyczynia się do powstania związku pomiędzy lekarzem a pacjentem, który jest oparty na zaufaniu. Ten związek w procedurze medycznej polega na szacunku dla pacjenta, jako osoby i respektowania jego autonomii. Jak do tej zasady ma się przywilej terapeutyczny? Mówienie prawdy często również zapobiega szkodzie, gdyż pacjenci, którzy nie są informowani o sytuacji, w której się znajdują mogą nie skorzystać z pomocy medycznej, z której powinni skorzystać.

Biogram autora

Martyna Łaszewska-Hellriegel - Uniwersytet Zielonogórski

dr hab., prof. Uniwersytetu Zielonogórskiego, kierownik Katedry Teorii Prawa. M.Laszewska-Hellriegel@wpa.uz.zgora.pl

Bibliografia

Beauchamp T.L.,Childress J.F., Zasady etyki medycznej, Warszawa 1996

Bok S., Lying: moral choice in public and private life, New York 1979

Boratyńska M., Konieczniak P., Prawa pacjenta, Warszawa 2001

Buckman R., How to breakbad news, Baltimore 1992.

Cabot R.C., The use of truth and falsehood in medicine: anexperimentalstudy, American Medi-cine, 1903, 5

Dukiet-Nagórska T., Świadoma zgoda pacjenta w ustawodawstwie polskim, Prawo i Medycyna, 2000, nr 6-7, vol. 2

Elian M., Dean G., To tellor not to tell the diagnosis of multiplesclerosis, Lancet, 1985, vol. 326, 8445.

Eraker S.,Kirscht J., Becker M., Understanding and improvingpatientcompliance, Annals of InternalMedicine, 1984, vol. 100 (2)

Erde E., Nadal E., Scholl T., On truthtelling and the diagnosis of Alzheimer’sdisease, The Journal of Family Practice, 1988, vol. 26 (4)

Gubiński A., Komentarz do Kodeksu Etyki Lekarskiej, Warszawa 1995

Iwanowicz-Palus G., Prawa pacjenta w Polsce, Prawo i Medycyna, 2000, vol. 2, nr 8

Jonsen A., Siegler M.,Winslade W., Clinicalethics, 3rd ed., McGraw-Hill, New York 1992

Kaplan S., Greenfield S., Gandek B., Rogers W.,Ware J., Characteristics of physicians with par-ticipatorydecision-makingstyles, Annals of InternalMedicine, 1996, vol. 124 (5)

Karkowska D., Prawa pacjenta, Warszawa 2004

Logan R., Scott P., Uncertainty in clinicalpractice: implications for quality and costs of healthcare, Lancet, 1996

Martin R., Someethicalissues in disclosure of progressive diseases of the nervous system, The Southern MedicalJournal, 1978, vol.71

MacDonald L., Sackett D., Haynes R., Taylor D., Labelling in hypertension: a review of the be-havioral and psychologicalconsequences, Journal of ChronicDiseases, 1984

Michałowska K., Informowanie pacjenta w polskim prawie medycznym, Prawo i Medycyna, 2003, vol. 5, nr 13

Mikołajczak S., Prawa pacjenta, Poznań 1994

Nesterowicz M., Prawo medyczne, Toruń 2005

Novack D.,Plumer R. , Smith R., Ochtill H.,Morrow G., J. Bennett J., Changes in physicians’ attitudestowardtelling the cancerpatient, Journal of the American MedicalAssociation, 1979, 241

Oken D., What to tellcancerpatients: a study of medicalattitudes, Journal of the American MedicalAssociation, 1961, 175 (13)

Pisetsky D.S., The breakthrough,“Annals of InternalMedicine” 1996, vol. 124 (3)

Ritchie J., Davies S., Professional negligence: a duty of candid disclosure?, British MedicalJournal, 1995, vol. 310 (6984)

Safjan M., Prawo polskie a Europejska Konwencja Bioetyczna, Prawo i Medycyna, 2000, vol. 2,nr 5

Safjan M., Ochrona praw jednostki a dylematy współczesnej medycyny, Oficyna Naukowa, Warszawa 1998

Samp R., Curreri A., Questionnairesurvey on public cancereducationobtained from cancerpatients and theirfamilies, Cancer 1957

Silverstein M., Stocking C.,Antel J., Beckwith J., Siegler M., ALS and life-sustainingthera-py: patients’ desires for information, participation in decisionmaking, and life-sustainingtherapy, Mayo ClinicProceedings, 1991, vol. 66 (9)

Szpara J., Prawo do informacji medycznej w relacjach pacjenta z lekarzem, Prawo i Medycyna, 1999, vol. 1, nr 4

Tate P., The doctor’scommunicationhandbook, Oxford 1995

Thomsen O.,Wulff H., Martin A., Singer P.A., What do gastroenterologists in Europe tellcancerpatients?,Lancet, 1993, vol. 341(8843)

Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Komentarz, (red.) Barcikowska-Szydło E. et. al, Warszawa 2014

Vincent C., Young M., Phillips A., Why do peoplesuedoctors? A study of patients and relativestakinglegalaction, Lancet, 1994, vol. 343(8913)

Wojciechowski F., Prawo pacjenta do informacji a lekarze, Prawo i Medycyna, 1999, vol. 1, nr 4

Zoll A., Odpowiedzialność karna lekarza za niepowodzenie w leczeniu, Warszawa 1989

Opublikowane

08-11-2019

Jak cytować

Łaszewska-Hellriegel, M. (2019). Bioetyka dla lekarzy. Mówienie prawdy. Dyskurs Prawniczy I Administracyjny, (1), 159–170. https://doi.org/10.34768/dpia.2018.1.16