Zmiana (?) paradygmatu podmiotowego w jurysdykcji administracyjnej u progu rewolucji technologicznej

Autor

DOI:

https://doi.org/10.61823/dpia.2024.3.451

Słowa kluczowe:

jurysdykcja administracyjna, automatyzacja w administracji, milczące załatwienie sprawy

Abstrakt

Szczególna rola komponentu ludzkiego w funkcjonowaniu administracji publicznej nie wymaga dowodu. Wprawdzie to organ jest adresatem norm kompetencyjnych, ale ze względu na konieczność jego ożywienia bez udziału osób fizycznych o administrowaniu nie może być mowy. W kontekście postępującego rozwoju nowych technologii zasadna wydaje się analiza wpływu tych ostatnich na miejsce i rolę człowieka w postępowaniu administracyjnym jurysdykcyjnym. Autorzy analizują przedmiotowe zagadnienie na tle dwóch alternatywnych form załatwienia sprawy administracyjnej (decyzji oraz milczącego załatwienia sprawy). Za ugruntowany paradygmat traktujemy to, że realizacja norm kompetencji bez udziału czynnika ludzkiego nie jest możliwa. Odrębne zagadnienie stanowi to jaką formę i intensywność udział ten ma przyjąć. 

Bibliografia

Chiao V., Fairness, accountability and transparency: notes on algorithmic decision-making in criminal justice, “International Journal of Law in Context” 2019, nr 15.

Danziger J.N., Andersen K.V, The impacts of information technology on public administration: an analysis of empirical research from the “golden age” of transformation, „International Journal of Public Administration” 2002, nr 25(5).

Felten E.W., Raj M., Seamans R., How will Language Modelers like ChatGPT Affect Occupations and Industries? (March 1, 2023), https://ssrn.com/abstract=4375268.

Flisak D., Akt w sprawie sztucznej inteligencji, LEX/el. 2024.

Gascó M., New Technologies and Institutional Change in Public Administration, „Social Science Computer Review” 2003, nr 21(1).

Geburczyk F., Automatyzacja załatwiania spraw w administracji samorządowej a gwarancje procesowe jednostek. Uwagi de lege ferenda w kontekście ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (RODO), „Samorząd Terytorialny” 2021, nr 5.

Goldberg E., Will A.I. Kill Meaningless Jobs? And is that so bad?, „The New York Times” August 2024, https://www.nytimes.com/2024/08/03/business/ai-replacing-jobs.html?smid=nytcore-ios-share&referringSource=articleShare

Harari Y.N., 21 Lessons for the 21st Century, wydawnictwo Penguin, 2018.

Harlow C., Rawlings R., Proceduralism and Automation Challenges to the Values of Administrative Law, [w:] The Foundations and Future of Public Law, red. Fisher E., King J., Young A.L., Oxford 2020.

Kamiński M. [w:] Postępowanie administracyjne, red. Woś T., Warszawa 2017.

Kamiński M., Mechanizm i granice weryfikacji sądowoadministracyjnej a normy prawa administracyjnego i ich konkretyzacja, Warszawa 2016.

Kiełkowski T., Nabycie prawa na mocy decyzji administracyjnej, Warszawa 2012.

Kmieciak Z. [w:] Kmieciak Z., Wegner J., Wojtuń M., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2023, s. 714-715.

Oleś M., Fakultatywne działania administracji publicznej, Warszawa 2018.

Porębski A., Institutional Black Boxes Pose an Even Greater Risk than Algorithmic Ones in a Legal Context, [w:] Progress In Polish Artificial Intelligence Research 5, red. Mańdziuk J., Żychowski A., Małkiński M., Warszawa 2024

Szewczyk M., Milczące załatwienie sprawy, ZNSA 2019, nr 5, s. 29, 31.

Szyjewska-Bagińska J., Prawne aspekty automatyzacji przyznawania i wypłaty świadczeń przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne”2022, nr 4, s. 40.

Wilbrandt-Gotowicz M. [w:] Czaplicki K., Gryszczyńska A., Świerczyński M., Świtała K., Wojsyk K.,

Wilbrandt-Gotowicz M., Doręczenia elektroniczne. Komentarz, LEX/el. 2021, art. 61.

Wronkowska S., Analiza pojęcia prawa podmiotowego, Wrocław 1973

Zieliński M., Wykładnia prawa: zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2017.

Zimmermann J., Aksjomaty administracji publicznej, Warszawa 2022

Pobrania

Opublikowane

09-09-2024

Jak cytować

Zmiana (?) paradygmatu podmiotowego w jurysdykcji administracyjnej u progu rewolucji technologicznej. (2024). Dyskurs Prawniczy I Administracyjny, 3. https://doi.org/10.61823/dpia.2024.3.451