O nowym ujęciu zasady pisemności w ogólnym postępowaniu administracyjnym (art. 14 k.p.a.)

Abstrakt

Jedną z konsekwencji wprowadzenia do systemu prawa polskiego ustawy z dnia 18 listopada
2020 r. o doręczeniach elektronicznych była nowelizacja przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego. Już pobieżna analiza treści nowej regulacji wskazuje, że zmiana ta nie miała wyłącznie
charakteru dostosowującego dotychczasowe brzmienie przepisów kodeksu do nowych rozwiązań.
Z zakresu nowelizacji wynika, że niejako „przy okazji” ustawodawca dokonał istotnych zmian
w zakresie dopuszczalnego sposobu prowadzenia postępowania i załatwiania spraw indywidualnych.
Ustawodawca zrezygnował z dotychczasowych form załatwienia sprawy (formy pisemnej lub formy
dokumentu elektronicznego) na rzecz „postaci” utrwalenia pisma (papierowej lub elektronicznej),
poszerzył katalog sposobów załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym oraz wprowadził
możliwość załatwiania spraw z wykorzystaniem pism generowanych automatycznie. Nowy sposób
załatwiania spraw ma charakter fakultatywny („sprawy mogą być załatwiane”), ale w kodeksie nie ma żadnych kryteriów kwalifikowania danej czynności (rodzaju rozstrzyganej sprawy) do załatwiania w ten sposób. Ponadto, możliwość załatwiania spraw z wykorzystaniem pism generowanych automatycznie prowadzi do konieczności redefinicji pojęcia „organ administracji publicznej” i rozważenia w jaki sposób może ona wpływać na zakres procesowych gwarancji strony postępowania.