Fikcja prawna doręczenia przy wykorzystaniu publicznej usługi hybrydowej w ogólnym postępowaniu administracyjnym – wybrane uwagi w kontekście relacji pomiędzy Kodeksem postępowania administracyjnego a ustawą o doręczeniach elektronicznych

Abstrakt

Wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 18 listopada 2022 r. o doręczeniach elektronicznych modyfikacji uległa zasada oficjalności doręczeń wynikająca z art. 39 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, która zakłada pierwszeństwo doręczenia elektronicznego na adres do doręczeń elektronicznych nad doręczeniem tradycyjnym. Jednocześnie w ogólnym postępowaniu administracyjnym dopuszczano możliwość doręczania pism przy wykorzystaniu publicznej usługi hybrydowej przez operatora wyznaczonego, polegającej na przekształceniu dokumentu elektronicznego nadanego przez podmiot publiczny na tradycyjną przesyłkę listową. Znamienne jest jednak, że kwestia doręczania pism przy wykorzystaniu tej usługi uregulowana została w sposób dość lapidarny, a rozporządzenie Ministra Aktywów Państwowych w sprawie realizacji publicznej usługi hybrydowej w obrocie krajowym nastręcza daleko idących wątpliwości interpretacyjnych, pomimo próby doprecyzowania ustawowej regulacji. Wątpliwości te wynikają również z faktu, że rozporządzenie reguluje ważne zagadnienia dotyczące doręczeń, co budzić może sprzeciw w związku z przecież gwarancyjnym charakterem tego typu przepisów. W opracowaniu przedstawiono zatem rodzące się problemy praktyczne na tle dopuszczalności doręczania pism przy wykorzystaniu publicznej usługi hybrydowej. Za szczególnie istotne uznano podjęcie próby udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy aktualny stan prawny pozwala na przyjęcie fikcji prawnej doręczenia pism przy wykorzystaniu publicznej usługi hybrydowej. Jak wykazano, brak przepisów w tym zakresie traktować należy jako poważne zaniedbanie, wymagające podjęcia prac ustawodawczych. Ukazano również, że relacja pomiędzy powyższymi ustawami jest daleka od doskonałości.