Wymóg uzyskiwania wizy Vander Elst dla pracowników delegowanych do Niemiec będących obywatelami państw trzecich jako przykład naruszenia swobody świadczenia usług

https://doi.org/10.34768/dpia.2023.1.316

Autor

  • Piotr Kapusta Uniwersytet Zielonogórski

Słowa kluczowe:

swoboda świadczenia usług, delegowanie pracowników, obywatele państw trzecich

Abstrakt

Delegowanie do Niemiec w ramach świadczenia usług pracowników będących obywa telami państw trzecich wiąże się z koniecznością uzyskania przez nich wizy Vander Elst. W procedu rze poprzedzającej delegowanie niemieckie przedstawicielstwa dyplomatyczne weryfikują legalność zatrudnienia tych osób w państwie delegowania i warunki ich zatrudnienia w państwie przyjmują cym. Konieczność osobistego złożenia wniosku wizowego, co możliwe jest tylko w wyznaczonych placówkach dyplomatycznych po około miesięcznym oczekiwaniu na termin, w niepewności odmowy przyjęcia wniosku jako niekompletnego w ocenie osoby przyjmującej oraz czas rozpatrywania wnio sku znacząco wpływają na możliwość zgodnego z przepisami prawa niemieckiego rozpoczęcia dele gowania pracowników niebędących obywatelami państw trzecich. Uprzedniość procedury w przed miocie uzyskania wizy Vander Elst, stopień jej skomplikowania, niepewność uzyskania wizy oraz oddziaływanie konieczności uzyskania wizy Vander Elst na dynamikę świadczenia usług pozwalają stwierdzić, że możliwość delegowania przez przedsiębiorców z siedzibą w państwie członkowskim tylko tych pracowników będących obywatelami państw trzecich, którzy legitymują się wizą Vander Elst, narusza przepis art. 56 TFUE.

Bibliografia

Barnard C., The Substantive Law of the EU. The Four Freedoms, Oxford 2007.

Chmielewski J., Pojęcie nadrzędnego interesu publicznego w prawie administracyjnym, Warszawa 2015.

Cieśliński A., Konstrukcja prawna swobód rynku wewnętrznego Unii Europejskiej, Wrocław 2013.

Cieśliński A., Wspólnotowe prawo gospodarcze, t. I: Swobody rynku wewnętrznego, Warszawa 2009.

Mitrus L., Charakter prawny delegowania pracowników w ramach swobody świadczenia usług w Unii Europejskiej, „Europejski Przegląd Sądowy” 2018, nr 6.

Niedźwiedź M., Problematyka prawna ograniczenia dostępu do treści pornograficznych w Internecie ze względu na ochronę dzieci z perspektywy prawa unijnego, „Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego” 2017, vol. XV.

Prawo Rynku Wewnętrznego. System Prawa Unii Europejskiej Tom 7, red. D. Kornobis-Romanowska, Warszawa 2020.

Tomaszewska M., Delegowanie pracowników – w poszukiwaniu równowagi między swobodą świadczenia usług a ochroną praw pracownika, „Europejski Przegląd Sądowy” 2018, nr 6.

Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Komentarz. Tom I (art. 1-89), red. D. Miąsik, N. Półtorak, A. Wróbel, Warszawa 2012. Wróbel I.,

Wymóg zaszczepienia się przeciw COVID-19 przez usługobiorcę jako ograniczenie swobody świadczenia usług w UE, „Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego” 2022.

Opublikowane

09-02-2024

Jak cytować

Kapusta, P. (2024). Wymóg uzyskiwania wizy Vander Elst dla pracowników delegowanych do Niemiec będących obywatelami państw trzecich jako przykład naruszenia swobody świadczenia usług. Dyskurs Prawniczy I Administracyjny, (1), 37–52. https://doi.org/10.34768/dpia.2023.1.316